Reprezentacja w kobiet w skokach narciarskich: udało nam się zrobić ważny krok wprzód

Skoki narciarskie kobiet to młoda dyscyplina sportu, która dopiero w tym roku została włączona do programu Igrzysk Olimpijskich. Rosyjskie latające narciarki na razie dopiero gromadzą doświadczenie w udziale w zawodach, jednak już teraz chcą osiągnąć wysokie wyniki. O codziennym życiu żeńskiej reprezentacji w skokach narciarskich odpowiada trener drużyny Roman Paszkin.

- Na początku chciałbym przedstawić czytelnikom nasze dziewczyny. Niewątpliwym liderem drużyny jest Irina Taktajewa. Jej wyniki na skoczni K-90 wahają się pomiędzy 95 a 100 m, a na skoczni K-125 – od 110 do 125 m. Obecny osobisty rekord Iriny wynosi 127 m na skoczni K-125. W ostatnim czasie wyraźne postępy poczyniły Anastasija Gładyszewa, Aleksandra Kustowa, Anastasija Wieszczikowa i Sonia Tichonowa. Wszystkie cztery dziewczyny w skokach treningowych na skoczni K-90 osiągają wyniki bliskie rezultatom Iriny.

Rosyjska reprezentacja kobiet do bardzo młoda drużyna z dużymi perspektywami. Na przykład Sasza Kustowa (13 lat) – jej aktualny osobisty rekord to 100 m na skoczni K-90. Jestem pewien, że na tym się nie skończy. W swoim czasie Sasza zajęła 11 miejsce na Mistrzostwach Świata Juniorów w Otepaeae. Problemy związane z wiekiem dojrzewania, a w szczególności to, że od końca minionego sezonu zimowego do początku sezonu letniego Sasza gwałtownie urosła o 10 cm, wyraźnie odbiły się jednak na technice skoku młodej zawodniczki. Jestem pewien, że kiedy tylko Szasza będzie w stanie przezwyciężyć te trudności i ustabilizuje technikę swojego skoku, wróci do światowej elity skoków narciarskich kobiet. Chciałbym wyróżnić także Anastasije Gładyszewą z wynikiem 98 m na skoczni K-90 i Adel Raszytową, która odleciała na 80 metr w swoim pierwszym skoku na obiekcie K-90, choć do niedawna Adel startowała tylko na skoczni K-60. Średnio doświadczenie treningowe naszych zawodniczek nie przewyższa 3 lat, a prędkość, z jaką dziewczyny czynią postępy w skokach ze skoczniach o różnej wielkości, często nie jest spotykana nawet wśród drużyn męskich.

Moim zdaniem w obecnym sezonie udało się nam zrobić ważny krok wprzód. Letnie przygotowania drużyna rozpoczęła w maju. Odbyliśmy wtedy zgrupowanie w Soczi. W czerwcu drużyna pojechała na kolejne zgrupowanie do Polski, w ramach którego dziewczyny otrzymały możliwość wypracowania niezbędnych nawyków podczas skoków na skoczni K-40. Obecnie drużyna przygotowuje się w Ałmatach, gdzie dziewczyny mogą skakać na dużych skoczniach K-90 i K-120.

W bieżącym roku drużyna wzięła udział w sumie w 4 etapach Pucharu Kontynentalnego i na zawodach FIS Cup w niemieckim mieście Poehla. Dwie z sześciu naszych zawodniczek w tym czasie trzykrotnie plasowały się w czołowej trzydziestce na zawodach Pucharu Kontynentalnego, a w Poehli już cztery zawodniczki zajęły miejsce w pierwszej trzydziestce. 

Ze stosunkowym niepowodzeniem mieliśmy do czynienia jedynie na zawodach Pucharu Kontynentalnego w Oberwiesenthal, co można wyjaśnić ówczesnym brakiem doświadczenia Rosjanek w skokach na skoczni K-100.

Obecnie dziewczyny wykonały solidny zakres skoków ze skoczni o różnej wielkości, oddając w sumie około 600 prób. Zawodniczki pracują z ogromną chęcią zwyciężania, rozsądnie podchodzą do treningów, w pełni wykonują wskazówki trenerów. W drużynie panuje świetna psychologiczna atmosfera. Udało nam się także zorganizować owocną współpracę z osobistymi trenerami zawodniczek.

Na progres rosyjskiej reprezentacji kobiet zwracają uwagę zagraniczni specjaliści tacy jak trener reprezentacji Finlandii Kimo Kukkanen, trener reprezentacji Japonii Usama Watasa, trener reprezentacji Rumunii Csaba Magdo, znamienity Jaroslav Sakala i wielu innych.

Chcę mieć nadzieję, że w nadchodzącym sezonie zimowym rosyjskie zawodniczki pokażą na co je stać podczas międzynarodowych zawodów.

Rosyjska Federacja Skoków Narciarskich i Kombinacji Norweskiej, 27.10.2011