Głowa Rosyjskiej Federacji Skoków Narciarskich i Kombinacji Norweskiej Aleksandr Uwarow odpowiedział na pytania czytelników „Moskiewskiego Komsomolca”
... Który to już raz się przekonuję: niezbyt popularne na pierwszy rzut okaz dyscypliny sportu podczas konferencji online na mk.ru wzbudzają ogromne zainteresowanie. Również kierownik naszych latających narciarzy Aleksandr Uwarow we współpracy z głową komitetu sędziowskiego Jurijem Kalininem i rzecznikiem prasowym Federacji Skoków Narciarskich i Kombinacji Norweskiej Mariną Kalininą odpowiadał na pytania przez prawie dwie godziny. Tylko ich się nagromadziło – ani jednemu piłkarzowi ani hokeiście się nie śniło! Poruszono za to wszystkie tematy: zaczynając od naszego lidera ostatnich lat Dmitrija Wasiljewa i kończąc na kombinezonach... Dziś publikujemy najciekawsze fragmenty.
Dlaczego Wasiljewa nie ma w podstawowym składzie reprezentacji Rosji?
Dmitrij Wasiljew znajduje się w spisie kandydatów do reprezentacji w skokach narciarskich. Nie został on włączony przez głównego trenera Aleksandra Swiatowa do grona zawodników powołanych do zcentralizowanych przygotowań. Z jednej strony to prawo trenera. Dano mu carte blanche na formowanie składu. Z drugiej strony - los Wasiljewa nie jest obojętny nie tylko naszej federacji, ale i szerokiej społeczności. Chciałbym dodać: zgodnie z decyzją zarządu federacji Wasiljew jest włączony do grupy zawodników, których obejmuje Centrum Sportowych Przygotowań. Obecnie rozwiązywana jest kwestia okazania mu pomocy w organizacji indywidualnych treningów za granicą.
O skokach narciarskich kobiet
Mamy duży zaszczyt przeprowadzić jedne z pierwszych zawodów Pucharu Świata w skokach narciarskich kobiet w Moskwie. Na skoczni na Worobjowych Gorach. To skocznia przestarzała, mieści się w kategorii K-74, ale można przeprowadzać na niej zawody kobiet i juniorów. Na razie propozycja ta nie uzyskał wsparcia w Moskwie. Wszystko jest na etapie rozmów. Mamy dużą nadzieję, że zostanie podjęta decyzja na korzyść przeprowadzenia zawodów. Skoki narciarskie kobiet zaczęły się w Rosji rozwijać później niż w Europie. Sądzimy, że nasze kobiety, które wezmą udział w międzynarodowych zawodach mają potencjał. W Magadanie na przykład dorasta nasza gwiazda i nadzieja Aleksandra Kustowa, które na Mistrzostwach Świata 2011 w Estonii zajęła 11 miejsce.
O wyborze Leonida Czaszczina na stanowisko głównego trenera reprezentacji Rosji w kombinacji norweskiej
Reprezentacja Rosji w kombinacji norweskiej na przestrzeni ostatnich lat osiąga mierne rezultaty. Dynamika cały czas się pogarsza. Zatrudnienie zagranicznych specjalistów – Fina Jouko Karjalainena i Polaka Lecha Pochwały nie przyniosło efektów. Na Mistrzostwach Świata w Oslo reprezentacja zajęła ostatnie miejsce. Trzeba było zmienić głównego trenera. Siergiej Żukow sam podał się do dymisji. Podjęliśmy decyzję o zatrudnieniu nowego trenera – z grona tych, którzy dobrze znają Rosję, jej mentalność i język. Ze względu na zrozumiałe przyczyny powinien być to specjalista z kraju byłego ZSRR. Leonid Czaszczin to wychowanek permskiej szkoły kombinacji norweskiej, wchodził w skład reprezentacji ZSRR, szkolił takich zawodników brązowy medalista olimpijski z 1988r. – Allar Levandi. Uwagi związane z tym, że nie osiągnął on wysokich wyników na Białorusi są sprawiedliwe. W kraju tym są takie same problemy jak w Rosji z rozwojem ośrodków sportowych. Czaszczin nie stracił trenerskiego doświadczenia, jest członkiem komitetu technicznego Międzynarodowej Federacji Narciarskiej w kombinacji norweskiej, jest na bieżąco z wszystkimi nowoczesnymi metodami przygotowań sportowców. Do pomocy w reprezentacji zatrudniono w roli trenera skoków narciarskich niemieckiego specjalistę Petera Leinera.
Przed reprezentacją postawiono zadanie – w sezonie 2012/2013 zajął 8 miejsce w klasyfikacji drużynowej, a w klasyfikacji indywidualnej jeden z zawodników powinien plasować się w dziesiątce, jeden w dwudziestce i jeden w trzydziestce na Pucharze Świata i Mistrzostwach Świata. Na Igrzyskach Olimpijskich w Soczi drużyna będzie walczyć o miejsce w szóstce w drużynowej klasyfikacji i za miejsca na podium w rywalizacji indywidualnej.
O losie radzieckich skoczni
Niestety przez długi czas wiele kompleksów skoczni nie funkcjonowało. Wszystko to wywoływało cały szereg konfliktów związanych z wywłaszczeniem kompleksów skoczni narciarskich, z wykorzystaniem ich do zupełnie innych celów, a nawet z ich zniszczeniem. W miejscowości Wsiewołżsk (Obwód leningradzki), nawiasem mówiąc na rodzimej ziemi mistrza olimpijskiego Władimira Białousowa, został on sprywatyzowany przez oddział zaopatrzenia Październikowej Kolei. W Tomsku również kompleks został sprywatyzowany przez jednego przedsiębiorcę, choć głowa miasta podjęła wysiłek, aby wrócić mu własność państwową. Podobna sytuacja zdarzyła się w Jekaterynburgu, na górze Uktus. W Kirowie skocznia została podpalona. Zburzono kompleksy skoczni w Riazaniu, Nowosybirsku... Kiedyś skocznie znajdowały się w Kursku, Wołogdzie. Karelskie miasto Sortawała wychowało znakomitą plejadę radzieckich zawodników, ale skocznie tam po prostu rozpadły się ze starości i braku użytkowania. W Swietogorsku skocznię przez noc rozmontowano i wywieziono w nieznanym kierunku. Przestępcy są do tej pory poszukiwani. Zgodnie z inicjatywą federacji rozpatrywana jest teraz kwestia budowy dziecięcych skoczni w tym miejscu. W Jużno-Sachalinsku wybudowano 70-metrowy obiekt. W przyszłym roku rozpocznie się budowa 90-metrowej skoczni w Magadanie. Rekonstruowany jest dziecięcy obiekt pod Petersburgiem. Pierwsza dziecięca skocznia została wybudowana przez entuzjastów w Kraju krasnodarskim...
O kombinezonach
Kombinezony to skomplikowane technologicznie produkty. Wraz z rozwojem dyscypliny zmieniały się i skocznie, i sprzęt. W latach ’60 skakano tak: sweter, koszula, krawat, czapka. Wtedy było naprawdę zimno podczas skoku – kostiumy ubierano praktycznie na nagie ciało! Dziś kombinezon składa się z pięciu warstw materiału: zewnętrzny, warstwa ochronna, specjalny piankowy materiał, elastyczna membrana, znów pianka i podkładka. W nowoczesnym kombinezonie jest dość ciepło (oczywiście jeśli na ulicy nie panuje minus 40), zakłada się pod niego termobieliznę, jest nie przewiewny i zachowuje temperaturę ciała.
O wielu dyskwalifikacjach i stosunkach a Międzynarodową Federacją (FIS)
Nasz stosunki są dobre. FIS jest zainteresowany rozwoje sportu w Rosji, ale wymagająco odnosi się do przestrzegania zasad. Jeśli chodzi o dyskwalifikacje, to nie jesteśmy liderami. Na przykład w sezonie 2009/2010 u Włochów były 3 dyskwalifikacje, u Austriaków, Rosjan i Francuzów – po dwie. Poza tym w skład komitetu technicznego FIS wchodzą nasi delegaci Dmitrij Dubrowskij (kombinacja norweska) i Jurij Kalinin (skoki narciarskie).
Dlaczego w skokach narciarskich jest tak mało śmiertelnych wypadków? Co robi skoczek, aby się nie rozbić?
Po pierwsze zmienił się profil skoczni. Skoczkowie nie spadają teraz w dół, ale lecą wzdłuż zeskoku. Zaostrzyły się wymogi w kwestii przygotowań skoczni, jury jest teraz lepiej wykwalifikowane i na bieżąco śledzi sytuację w wiatrem i zniża belkę startową w razie konieczności. Na zawodach na pierwszym miejscu stawiane jest bezpieczeństwo na skoczni, wprowadzono dodatkowe punkty za długość rozbiegu, siłę i kierunek wiatru. Zmieniło się wyposażenie. To również służy bezpieczeństwu. Zapewne wszyscy zauważyli, jak w ciągu sezonu zimowego zawody Pucharu Świata odwoływano, jeśli warunki pogodowe nie odpowiadały normie...
Tatjana ARTIUCHOWA. „Moskowskij Komsomolec”, 11.06.2011 |
