Jacobsen: Nie mam już motywacji

Norweg wyjaśnił przyczyny swojego nieoczekiwanego zakończenia kariery.

„Nie potrafię przegrywać. Bez motywacji trudno mi być numerem jeden” – powiedział na konferencji prasowej Anders Jacobsen, który ma zaledwie 26 lat. Wchodził do pierwszego składu reprezentacji jedynie przez pięć lat, ale nie może już nic poradzić na brak motywacji.

„Miałem już problemy z motywacją. Z całych sił starałem się znaleźć iskrę, która pomogłaby mi znów rozpalić wolę walki. Skoki narciarskie to bardzo wymagający sport. Co roku trzeba być lepszym niż w poprzednim. Zawsze trzeba być na bieżąco, niezbędna jest wewnętrzna stymulacja, motor, który pomaga utrzymać się na szczycie. Ja tego nie mam”.

Anders postanowił odejść już w kwietniu ubiegłego roku, ale zmienił zdanie i kontynuował swoją karierę. W tym roku jednak jego decyzja jest ostateczna.

„Poznałem w tym roku nowego trenera. To było pozytywne doświadczenie. Spodobały mi się jego nowe pomysły, poglądy. Myślę, że jego podejście przyniesie wszystkim korzyść. W żadnym wypadku nie chcę powiedzieć, że odchodzę z jego powodu. To nie wina Stoeckla, ze straciłem motywację”.

„Główną przyczyną utraty motywacji jest to, że bardzo szybko wszystko wygrywałem. W dość głośny sposób dałem o sobie znać w swoim pierwszym sezonie. Później zacząłem wygrywać wiele konkursów Pucharu Świata, wkrótce był i Turniej Czterech Skoczni. Wszystko to wydarzyło się bardzo szybko. Nie mam już żadnych marzeń”.

„Chcę być jak najdalej od skoków. Nie chcę być 15 numerem, muszę być pierwszy. Wszystko ma swój czas. Być może jeszcze wróci mi zapał do tego sportu, jak wcześniej. Na razie jednak planuję pojechać na urlop. Chcę zdobyć to, czego nie miałem wcześniej. Muszę zdecydować, czego tak w zasadzie chcę. Nawet jeśli będę chciał wrócić, to wątpię, że ktokolwiek przyjmie mnie z otwartymi ramionami. Mamy utalentowaną młodzież. Nikt łatwo nie odda mi miejsca” – zakończył Jacobsen.

Dyrektor sportowy Clas-Brede Brathen z kolei z szacunkiem odniósł się do decyzji Andersa. „Bardzo szanuję ludzi, którzy tak mocno rozmyślają nad problemami. Jest wielu zawodników, którzy decydują się rzucić wszystko dość wcześnie, a inni wręcz odwrotnie – nie potrafią odejść w odpowiednim czasie. Sądzę, że motywacja i marzenia przychodzą z wewnątrz. Nikt nie jest w stanie tego narzucić. Po rozmowie z Andersem zrozumiałem, że dużo nie tracimy. Mamy jeszcze wielu zawodników, którzy żyją marzeniami o zwycięstwach”.

(NRK.no)

«iSport.ua», 30.05.2011